Diabolik Lovers

To anime obejrzałam tylko i wyłącznie ze względu na namowę przyjaciółki, która strasznie lubi produkcje w których pojawia się motyw wampirów, ja osobiście... Średnio za nimi przepadam, jednak dałam szansę tej krótkiej serii i wytrwałam do końca. Jakie jest moje zdanie na temat tej serii przekonacie się dalej. 

Komori Yui jest osobą niezwykle wierzącą, pokładającą zaufanie i nadzieje w Bogu. Dużo się modli, chodzi do kościoła - ogólnie przykładny typ. W trakcie drugiego roku uczęszczania do liceum zostaje przeniesiona do innej szkoły o której krążą różne plotki. Jej ojciec, będący jednocześnie pastorem, znajduje jej dom w starej rezydencji. Zamieszkuje ją sześcioro nastoletnich chłopaków, którzy żeby tego było mało są wampirami. Osobiście nie wiem jaki normalny ojciec zostawia córkę w takim miejscu, ze świadomością, co tam się dzieje, ale może jest to jakiś nowy sposób wychowywania. W każdym razie cała ta szóstka jest rodzeństwem, które ciężko się ze sobą dogaduje, każde z nich ma odmienny charakter. Cała familia Sakamaki praktycznie rzuca się na dziewczynę, która od teraz ma stanowić ich darmowy pojemnik krwi, z którego mogą korzystać o każdej porze dnia i nocy. Każdy z nich w końcu, ma w sobie coś z sadysty i prześladują biedną Yui na każdym jej kroku. Poza tym cała rodzina skrywa różne sekrety, które poznajemy na przestrzeni kolejnych odcinków, żeby na koniec niewiele się z tego wyjaśniło. 

Anime to jest adaptacją visual novel, a więc od początku trzeba brać to wszystko z przymrużeniem oka. Wiadome jest, że będzie to harem, a dziewczyna nie pozna dokładnie żadnej z postaci, jednak wszyscy będą nią na swój własny pokręcony sposób nią zainteresowani. Osobiście nie przepadam za tą formą tworzenia anime, ponieważ nie da się wszystkiego odwzorować tak, jak było w grze, tym samym po prostu niszcząc fabułę. Bardzo mi to przypomina Amnesię, na koniec której i tak za wiele nie dowiadujemy się o tym, co do końca stało się z główną bohaterką i na co się zdecydowała. 

Cała ta fabuła w której żaden wątek nie jest na tyle rozwinięty, aby się w niego jakoś bardziej zagłębić, nie porywa. Gdyby nie fakt, że odcinki włącznie z openingiem i endingiem mają po 14 minut to prawdopodobnie bym od razu odpuściła oglądanie tego. Przez cały czas miałam jednak nadzieję, że wydarzy się cud i jakoś akcja się rozwinie czy stanie się ciekawsza. A jedyne co otrzymałam to niedokończone wątki, mnóstwo pytań i powierzchowne relacje między wszystkimi postaciami.

Postacie są nieciekawe. Główna bohaterka działała mi na nerwy swoim niezdecydowaniem, pokładaną wiarą i częstą głupotą. Faceci za to są klasycznymi przykładami bishów. Nie poznajemy historii żadnego z nich na tyle dobrze, aby móc kogoś dostatecznie polubić, a więc wszyscy byli mi obojętni. 

Kreska była średnia. Nie podobało mi się to, że oczy zasłonięte przez włosy dalej było widać. Tło było w porządku, aczkolwiek sama kreska postaci i dobór kolorów mnie odrzucał. Z muzyki ani opening, ani ending mi się nie spodobały, a muzyka w tle jakaś porywająca nie była. Ogólnie rzecz ujmując uważam, że powinni pozostawić to visual novel w spokoju i nie brać się za jego ekranizację.

Ulubiona postać - brak

Kreska - 6/10

Fabuła - 5/10

Muzyka - 4/10

Postacie - 4/10

Ocena ogólna - 4,75

Moim zdaniem na to anime nie warto tracić czas. Nie porywa, nic nie wnosi, ciekawe nie jest, prawdziwego romansu też się nie da tam znaleźć. Ogólnie nic nadzwyczajnego czy też ciekawego. Dlatego do anime więcej nie wrócę i też nikomu nie polecam oglądania tego.